Ο πατέρας του ελληνικού κινηματογράφουΦίνος Φιλοποίμην Ο παραγωγός Φιλιποίμην Φίνος γεννήθηκε στην Κάτω Τιθωρέα της Λοκρίδας το 1908. Σπούδασε Νομικά, αλλά αφιέρωσε τη ζωή του στον κινηματογράφο. Το 1939 πουλά όλα του τα υπάρχοντα και ιδρύει στο Καλαμάκι τα «Ελληνικά Κινηματογραφικά Στούντιο». Την επόμενη χρονιά κάνει την πρώτη και τελευταία σκηνοθετική του απόπειρα με την ταινία «Το Τραγούδι του Χωρισμού». Κατασκεύασε το πρώτο ηχοληπτικό μηχάνημα στην Ελλάδα και το 1943 ιδρύει τη «Φίνος Φιλμ, με πρώτη ταινία το μελό «Φωνή της καρδιάς». Το 1964 παράγει τον πρώτο ελληνικό στερεοφωνικό ήχο με το μιούζικαλ «Κορίτσια για φίλημα», που θα προβληθεί στερεοφωνικά μόνο στο «Αττικόν», τη μοναδική αίθουσα με την ανάλογη τεχνική υποδομή. Το 1971 εγκαινιάζει στην Παιανία τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά στούντιο των Βαλκανίων. Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 186 ταινίες, όπως Αγνή του λιμανιού (1952), Η Ωραία των Αθηνών (1954) Λατέρνα, φτώχια και γαρύφαλλο(1957), Η θεία από το Σικάγο (1957), Η Αλίκη στο Ναυτικό» (1961), Οι κυρίες της αυλής (1966), Μια κυρία στα μπουζούκια (1968), Ξύπνα Βασίλη (1969) και πολλές άλλες. Κέρδισε δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, με την «Ηλέκτρα» (1962) του Μιχάλη Κακογιάννη και με «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1965) του Βασίλη Γεωργιάδη. Η ταινία «Υπολοχαγός Νατάσα» (1970) του Νίκου Φώσκολου διατήρησε το ρεκόρ εισιτηρίων όλων των εποχών για 30 χρόνια. Τελευταία του παραγωγή ήταν η ταινία Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται (1977), του Γιάννη Δαλιανίδη. Ο Φιλοποίμην Φίνος αγάπησε, στήριξε και ανέδειξε καλλιτέχνες και τεχνικούς. Όταν στις 26 Ιανουαρίου 1977 πέθανε στην Αθήνα, πολλοί από αυτούς δήλωσαν ότι έχασαν τον πατέρα τους.
|
|
|
|
|