Σπεράντζα ΒρανάΗ Ελπίδα Χωματιανού γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 6 Φεβρουαρίου 1928. Πρωτοβγήκε στο θεατρικό σανίδι το 1942 ακολουθώντας ένα μπουλούκι που πέρασε από την πόλη της. Έτσι άρχισε ο μεγάλος της έρωτας για το θέατρο και ιδιαίτερα για την ελληνική επιθεώρηση, στην οποία έβαλε την προσωπική της σφραγίδα με το τύπο του «θηλυκού μάγκα» που πρόσφερε στο κοινό. Το ντεμπούτο της σε αυτήν έγινε το 1948 στην επιτυχημένη επιθεώρηση «Άνθρωποι, Άνθρωποι» των Αλέκου Σακελλάριου- Χρήστου Γιαννακόπουλου στο Θέατρο Μετροπόλιταν παίζοντας στα νούμερα «Το καμπανάκι» («Το τραμ το τελευταίο») και «Αχ Μαρί».
H Σπεράντζα Βρανά συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα της χρυσής εποχής της ελληνικής επιθεώρησης: Ρένα Ντορ, αδερφές Στρατηγού, Μπέττυ Μοσχονά, Ορέστη Μακρή, Κώστα Χατζηχρήστο, Χρήστο Ευθυμίου, Ρένα Βλαχοπούλου, Γιάννη Γκιωνάκη, Βασίλη Αυλωνίτη, Νίκο Σταυρίδη, Σούλη Σαμπάχ, Νίκο Ρίζο και άλλους. Περιόδευσε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η κινηματογραφική της παρουσία έγινε το 1948 με την ταινία της Φίνος Φιλμ, Έλα Στο Θείο, στο πλευρό του Νίκου Σταυρίδη. Ακολούθησαν περίπου 65 ταινίες («Κάλπικη λίρα», «Η ωραία των Αθηνών», «Το σωφεράκι» και άλλες), με τελευταία της κινηματογραφική εμφάνιση το 1999 στην ταινία «Safe sex», των Ρέππα-Παπαθανασίου. Γι’ αυτές έγραψε: «Δεν αγάπησα καμία. Στον κινηματογράφο πήγαινα πώς πάει η πουτάνα να πάρει βίζιτα, έτσι. Να τ’ αρπάξω από τον κινηματογράφο, να τα ρίξω στο θέατρο»
Μετά την απόσυρσή της από τη σκηνή ασχολήθηκε με την συγγραφή και εξέδωσε αυτοβιογραφικά βιβλία «Τολμώ», «Το θέατρο, τα μπουλούκια κι εγώ», «Επιθεώρηση, καψούρα μου!» και άλλα.
«Το τραμ το τελευταίο» έμελλε να είναι το πρώτο αλλά και το τελευταίο τραγούδι της καριέρας της: αυτό τραγούδησε στην τελευταία της εμφάνιση στην παράσταση-φόρο τιμής στην ελληνική επιθεώρηση «Χ Σκηνής-Αυτοί που κάψαν το σανίδι», του συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη στο Ηρώδειο, τον Ιούλιο του 2008.
Η Σπεράντζα Βρανά πέθανε στην Αθήνα στις 29 Μαρτίου 2009.
|
|
|
|
|
|
