Ο πρωτοπόρος δημοσιογράφοςΦαρμακίδης Θεόκλητος Ο Θεόκλητος Φαρμακίδης ήταν κορυφαίος Νεοέλληνας διαφωτιστής, αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης, λόγιος κληρικός και πρωτοπόρος δημοσιογράφος.
Γεννήθηκε ως Θεοχάρης στο Νιμπεγλέρ (σημερινή Νίκαια) της Θεσσαλίας στις 15 Ιανουαρίου 1784. Φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης, στη Σχολή Κυδωνιών και στο Ιάσιο. Μετά τη χειροτόνησή του ως διάκονος το 1802 έλαβε το όνομα Θεόκλητος.
Συμμετείχε ως μέλος στη Φιλική Εταιρεία. Έλαβε μέρος στις δύο πρώτες Εθνοσυνελεύσεις, διορίστηκε μέλος του Άρειου Πάγου και για ένα χρόνο (1824-25) δίδαξε στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας, το πρώτο πανεπιστημιακό ίδρυμα της χώρας.
Υπήρξε πιστός υπερασπιστής των ιδεών του νεοελληνικού διαφωτισμού και του βασικού εκφραστή του, Αδαμάντιου Κοραή καθώς και στενός φίλος του Θεόφιλου Καϊρη.
Στη Βιέννη διεύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό «Ερμής ο Λόγιος» (1813-19), γραμμένο στα νεελληνικά και το οποίο συνδύαζε το ελληνικό και νεωτεριστικό ευρωπαϊκό στοιχείο. Το 1821 εξέδωσε την πρώτη ελληνική εφημερίδα, η «Ελληνική Σάλπιγξ». Το 1825 ήταν ο πρώτος διευθυντής της εφημερίδας-προγόνου της σημερινής «Εφημερίδας της Κυβερνήσεως», η οποία κυκλοφόρησε το Ναύπλιο με τον τίτλο «Γενική Εφημερίς της Ελλάδας».
Ήταν ο ιθύνων νους του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος το 1833, που την ξεχώρισε «βίαια» από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Είχε την άποψη ότι η Αγία Γραφή έπρεπε να μεταφραστεί στην κοινή νεοελληνική γλώσσα ώστε να γίνεται κατανοητή από τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα.
Για τις απόψεις του κατηγορήθηκε έντονα από εκκλησιαστικούς και πολιτικούς κύκλους
Κυριότερα έργα του: «Στοιχεία της ελληνικής γλώσσης», «Η Καινή
Διαθήκη μετά υπομνημάτων αρχαίων».
|
|
|
|
|
|
